Η κατοικία σχεδιάσθηκε σε ένα στενόμακρο οικόπεδο τεσσάρων στρεμμάτων, με πλάτος 26 μ., κλίση περίπου 10% και θέα προς τη θάλασσα, στα δυτικά και βορειοδυτικά του οικοπέδου.

Η αρχιτεκτονική μελέτη, παράλληλα με την επίλυση του κτιριολογικού προγράμματος  που έθεσαν οι ιδιοκτήτες και λαμβάνοντας υπόψη τους ισχύοντες πολεοδομικούς κανονισμούς, επιχείρησε αφενός να εντάξει με ήπιο τρόπο το κτίριο στο ανάγλυφο του εδάφους και αφετέρου να  διαχειρισθεί τη σχέση της θέας προς τη θάλασσα –σε δυσμενή προσανατολισμό-με το βέλτιστο προσανατολισμό των επιμέρους  χώρων της κατοικίας και το βιοκλιματικό σχεδιασμό τους.

Επιθυμώντας την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας για τη θέρμανση των χώρων τη χειμερινή περίοδο και για το φυσικό φωτισμό τους όλο το χρόνο, η μελέτη οργάνωσε τις κατόψεις με τρόπο ώστε όσο  περισσότερα δωμάτια να έχουν τον καταλληλότερο νότιο προσανατολισμό, χωρίς ωστόσο να χάνουν και τη θέα προς τη θάλασσα.

Παράλληλα, η αρχιτεκτονική μελέτη διερεύνησε τη δυνατότητα της ένταξης στο κτίριο-σε δεύτερο χρόνο- ενός θερμοκηπίου διπλού ύψους. Το θερμοκήπιο θα λειτουργούσε σαν παθητικό ηλιακό σύστημα-συλλέγοντας την ηλιακή ενέργεια κατά τη διάρκεια του χειμώνα και αποδίδοντάς την στην υπόλοιπη κατοικία-αλλά και σαν χειμωνιάτικος κήπος.

Η κατοικία δεν κατασκευάσθηκε, οπότε και ο σχεδιασμός  δεν προχώρησε σε επίπεδο μελέτης εφαρμογής που θα διερευνούσε τις δυνατότητες εφαρμογής συστημάτων σκίασης στα μεγάλα υαλοστάσια και στο θερμοκήπιο.