| Green Family, «το Ελληνικόν» | Κατάστημα πώλησης φυτικών και βιολογικών προϊόντων |
|---|---|
| θέση | Οδός Αμμοχώστου, Ρόδος |
| εμβαδόν | 55 τ.μ. |
| έτος | 2011 |
| αρχιτεκτονικός σχεδιασμός | T&T Architects /Λίζα Τικταπανίδου, Διονύσης Τσάσης |
| γραφιστική επιμέλεια | BE NICE |
Το κατάστημα στη Ρόδο, αποτελεί ένα από τα καταστήματα της εταιρίας Green Family “το Ελληνικόν” και στο σχεδιασμό του εφαρμόσθηκαν τα κύρια στοιχεία της εταιρικής εικόνας των καταστημάτων της εταιρίας, όπως αυτά συγκεκριμενοποιήθηκαν στο κατάστημα της οδού Σοφούλη, στη Θεσσαλονίκη: ενιαίο εσωτερικό κέλυφος με ξύλινες προθήκες με πολλαπλές διαιρέσεις και γυάλινα συρταράκια μπαχαρικών, που επιστέφονται από ενιαία γείσα, επιμέρους διακριτές ενότητες προϊόντων, που διαφοροποιούνται με τα υλικά κατασκευής και τη χρωματική τους επεξεργασία, λειτουργική και οπτική σύνδεση του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο με την ανάπτυξη προθηκών και στο χώρο εξωτερικά των καταστημάτων και την ταυτόχρονη “κατάργηση” των πορτών( η λογική της υπαίθριας αγοράς/bazaar), κρεμαστά λευκά φωτιστικά από οπαλίνα, λευκά και μαύρα πλακίδια σε δάπεδα και τοίχους, διαφορετικού μεγέθους αλλά όμοιου μοτίβου (ασπρόμαυρη σκακιέρα),υπόλευκες σιδερένιες προθήκες φρούτων και λαχανικών.
Ωστόσο, η εφαρμογή μιας συγκεκριμένης ιδέας (concept), οφείλει κατά τη γνώμη μας να παίρνει κάθε φορά υπόψη της τα διαφορετικά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε νέου χώρου αλλά και του τόπου στον οποίο αυτός βρίσκεται, στοιχεία που θέτουν νέα δεδομένα, εμπνέουν και επαναπροσδιορίζουν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό.
Στην περίπτωση της Ρόδου, το κατάστημα βρίσκεται σε έναν από τους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους της πόλης, στο ισόγειο ενός κτιρίου της δεκαετίας του ’60, με ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά στοιχεία του μοντέρνου κινήματος, όπως μία ενιαία γυάλινη επιφάνεια/τζαμαρία στην ισόγεια ζώνη των καταστημάτων, που περνούσε μπροστά από τις κολώνες της όψης του κτιρίου, στοιχείο που αγνοήθηκε στους μετέπειτα επανασχεδιασμούς των επιμέρους καταστημάτων και αντικαταστάθηκε από διαφόρων τύπων επενδύσεις.
Αυτό, υπήρξε και το πρώτο στοιχείο που η μελέτη έλαβε υπόψη . Σχεδιάσθηκε έτσι, μία νέα, ενιαία γυάλινη όψη, με επιμέρους μικρότερες διαιρέσεις (συμμετρικά διαταγμένες δίφυλλες πόρτες, οριζόντιοι φεγγίτες και κατακόρυφα σταθερά πλαίσια)και με εναλλασσόμενα διαφανή και αδιαφανή φωτιζόμενα κρύσταλλα (τα δεύτερα, στις θέσεις που αντιστοιχούν στις κολώνες).Οι πόρτες, παραμένουν ανοιχτές κατά τις ώρες λειτουργίας του καταστήματος, καταργώντας τη διάκριση του μέσα με τον έξω χώρο και ενθαρρύνοντας τον καταναλωτή να μπει στο κατάστημα, να περιφερθεί ανάμεσα στις προθήκες και να περιεργασθεί τα προϊόντα.
Ένα δεύτερο στοιχείο, υπήρξε η ανάγκη για βοηθητικούς χώρους και αποθήκη. Το αρκετά μεγάλο ύψος του χώρου, έδωσε τη δυνατότητα κατασκευής ενός μεταλλικού παταριού στο πίσω τμήμα του καταστήματος .Πάνω, οργανώθηκε η αποθήκη, ενώ κάτω, στο κυρίως κατάστημα, τοποθετήθηκαν τα ψυγεία (ενότητα κατεψυγμένων προϊόντων) και το ταμείο-παραδοτήριο. Η ενότητα αυτή διαφοροποιήθηκε και χρωματικά από τον υπόλοιπο διπλού ύψους χώρο, ο οποίος παρέλαβε τις μεγάλου ύψους προθήκες των μπαχαρικών και των βοτάνων, των καλλυντικών και κάποια προϊόντα “ξηρού φορτίου”. Τα υπόλοιπα προϊόντα τοποθετήθηκαν σε χαμηλού ύψους γόνδολες, στο κέντρο του χώρου.
