| Green Family, «το Ελληνικόν» | Κατάστημα πώλησης φυτικών και βιολογικών προϊόντων |
|---|---|
| θέση | Οδός Σοφούλη, Θεσσαλονίκη |
| εμβαδόν | 150 τ.μ. |
| έτος | 2009 |
| αρχιτεκτονικός σχεδιασμός | T&T Architects /Λίζα Τικταπανίδου, Διονύσης Τσάσης |
| γραφιστική επιμέλεια | BE NICE |
| φωτογραφίες | Στράτος Καλαφάτης, Διονύσης |
Το κατάστημα της οδού Σοφούλη, αποτελεί το δεύτερο στη σειρά κατάστημα της εταιρίας Green Family “το Ελληνικόν”.
Έχοντας αρκετά μεγάλο μέγεθος, σε σχέση με το πρώτο κατάστημα στην Αγορά Βατικιώτη, έδωσε την ευκαιρία στην εταιρία να προσθέσει στην αρχική γκάμα των προϊόντων της (μπαχαρικά, βότανα, καλλυντικά), πάρα πολλούς νέους κωδικούς: συσκευασμένα βιολογικά προϊόντα διατροφής, αρτοσκευάσματα, αλλαντικά ,γαλακτοκομικά και ζύμες, προϊόντα καθημερινής φροντίδας καθώς και καταψυγμένα αλλά και φρέσκα λαχανικά και φρούτα. Το πλήθος αλλά και η ποικιλία των προϊόντων μπορούσε να συγκριθεί με αυτά ενός μικρού super market βιολογικών προϊόντων.
Ο στόχος της αρχιτεκτονικής μελέτης διαφάνηκε από την αρχή: η δημιουργία ενός” νέου” χώρου πώλησης τροφίμων και ειδών καθημερινής φροντίδας, ο οποίος να διαθέτει αφενός τα θετικά στοιχεία της λειτουργικής οργάνωσης ενός κλασσικού super market (διάκριση επιμέρους ενοτήτων, οργάνωση των κινήσεων, βέλτιστη προβολή των προϊόντων, δυνατότητα φιλοξενίας όσο το δυνατόν μεγαλύτερων αποθεμάτων στα ράφια ),να αποφεύγει ωστόσο τα πολλά και διάφορα “αρνητικά” χαρακτηριστικά του: τον απρόσωπο χαρακτήρα του χώρου, τον ψυχρό, βιομηχανοποιημένο εξοπλισμό, την οπτική απομόνωση των καταναλωτών μέσα στους λαβυρινθώδεις διαδρόμους, την έλλειψη επικοινωνίας και προσωπικής σχέσης μεταξύ πελατών και πωλητών.
Με λίγα λόγια, επιχειρήθηκε, μέσα από τη διαμόρφωση ενός χώρου ,να προταθεί μία “εναλλακτική” εμπειρία αγοράς και κατανάλωσης προϊόντων διατροφής και κατ’ επέκταση , ένας εναλλακτικός και φυσικός τρόπος ζωής συνδεδεμένος και με εναλλακτικές επιλογές βιολογικών και φυσικών προϊόντων.
Από το πρώτο κατάστημα της Green Family “το Ελληνικόν” της Αγοράς Βατικιώτη, μεταφέρθηκε “η ιδέα” της ανοιχτής υπαίθριας αγοράς/bazaar ,όπου καταργείται η διάκριση του μέσα με τον έξω χώρο και ενθαρρύνεται η αμεσότητα της επικοινωνίας. Το κατάστημα της οδού Σοφούλη, “ανοίχθηκε” προς το δρόμο, με την κατάργηση των εξωτερικών κουφωμάτων(πόρτες, βιτρίνες) και με την επέκταση της εμπορικής του δραστηριότητας στον εξωτερικό του χώρο.
Ένα δεύτερο στοιχείο, οι προθήκες και το αρχιτεκτονικό ύφος του αρχικού καταστήματος, μεταφέρθηκε με απαράλλακτο σχεδόν τρόπο από το κατάστημα της Αγοράς Βατικιώτη και ενσωματώθηκε στο νέο κατάστημα, σαν αυτόνομο τμήμα(ενότητα των μπαχαρικών και βοτάνων) με τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (ξύλινες προθήκες με πολλαπλές διαιρέσεις και γυάλινα συρταράκια, ενιαία γείσα ,κρεμαστά λευκά φωτιστικά από οπαλίνα, υπόλευκες πατίνες).
Για τα συσκευασμένα τρόφιμα, σχεδιάσθηκαν νέες απλούστερες προθήκες, ψηλές, εντοιχισμένες στους πλάγιους τοίχους ή χαμηλότερες και ελεύθερα τοποθετημένες στο κέντρο του χώρου. Για την ενότητα αυτή (ενότητα του ξηρού φορτίου),επιλέχθηκαν και νέες, διαφορετικές, χρυσοπράσινες πατίνες.
Τα διάφορα και διαφορετικά μεταξύ τους ψυγεία πλαισιώθηκαν από μία ενιαία κατασκευή ξηράς δόμησης, διαμορφώνοντας και υποδεικνύοντας την ενότητα των καταψυγμένων τροφίμων, ενώ οι τοίχοι στις θέσεις των προθηκών των φρέσκων λαχανικών και φρούτων επενδύθηκαν με πλακίδια ίδιου μοτίβου αλλά σε μικρότερο μέγεθος με αυτά του δαπέδου (ασπρόμαυρη σκακιέρα), που σε συνδυασμό με υπόλευκες σιδερένιες προθήκες διαφοροποιούν και υποδεικνύουν την ενότητα της μαναβικής.
