| Λάρισα – αστική μονοκατοικία σε τέσσερις στάθμες. | |
|---|---|
| θέση: Λάρισα | |
| συνολικό εμβαδόν: 270 τ.μ. | |
| έτος: 2002-2003 |
Η θέση, ένα γωνιακό αστικό οικόπεδο σε περιοχή χαμηλής δόμησης με χαρακτήρα γειτονιάς, στη Λάρισα. Οι ιδιοκτήτες, ένα ζευγάρι με τρία παιδιά, επιθυμούν μια μονοκατοικία που “να μοιάζει σαν σπίτι”, σε καλή σχέση με τον εξωτερικό χώρο της αυλής και της γειτονιάς και εσωτερικά διαμορφωμένη με τρόπο που να ευνοεί την εγγύτητα στις σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας. Με λίγα λόγια “όχι στην κλασσική τριώροφη μεζονέτα με το ημιυπόγειο, χωρίς οπτική επικοινωνία μεταξύ των ορόφων, όπου ευνοείται η απομόνωση των κατοίκων: ο καθένας στο δωμάτιο ή τον όροφό του, ύπνος στον όροφο, καθημερινή δραστηριότητα των μεγάλων στο ισόγειο και των παιδιών στο ημιυπόγειο και ενδεχόμενη συνάντηση της οικογένειας κάποια στιγμή κατά το φαγητό.
Επιλέχθηκε λοιπόν μία κατανομή των κύριων χρήσεων σε τρεις στάθμες (ισόγειο, ανώγειο και όροφο) με υψομετρική διαφορά μεταξύ τους 1,5 μ., διαφορά που επιτρέπει την άμεση οπτική σχέση μεταξύ των συνεχόμενων επιπέδων. Στο ανώγειο χωροθετήθηκαν η κύρια είσοδος της κατοικίας, το καθιστικό, η κουζίνα. Μια μεγάλη βεράντα κατέλαβε τη βορειοδυτική γωνία και προστατεύθηκε από τον απογευματινό ήλιο με ψηλά δένδρα φυτεμένα παράλληλα με το δυτικό πλάγιο όριο του οικοπέδου, ενώ δύο μεγάλες τζαμαρίες καταλαμβάνουν τη βορειοανατολική γωνία του κτιρίου.
Στον όροφο, 1,5 μ. ψηλότερα από τη στάθμη του καθιστικού, χωροθετήθηκαν τα υπνοδωμάτια των παιδιών και ένα μπάνιο, ενώ στο ισόγειο, το υπνοδωμάτιο του ζευγαριού με ιδιαίτερο μπάνιο, ιματιοθήκη και γραφείο. Ένα τέταρτο επίπεδο, ημιυπόγειο, διαμορφώθηκε σαν κύριος χώρος μελέτης και παιχνιδιού των παιδιών ενώ ένα δωμάτιό του εξοπλίσθηκε σαν δωμάτιο φιλοξενίας. Μία δεύτερη είσοδος στο κτίριο, στο επίπεδο του ισογείου, στη δυτική όψη, συνδέει την κατοικία με την αυλή και το χώρο στάθμευσης.
Εξωτερικά, η κατοικία αποτελείται από δύο διακριτούς ως προς τη μορφολογία αλλά και τη λειτουργία τους όγκους, που συνδέονται μεταξύ τους με έναν τρίτο, συνδετήριο και επίσης διακριτό μορφολογικά .Οι όγκοι διαφοροποιούνται μεταξύ τους ως προς τις αναλογίες αλλά και τη στέγασή τους. Ο ψηλότερος όγκος, σε επαφή με το νότιο όριο του οικοπέδου, πιο κυβιστικός, φέρει εγκιβωτισμένη στέγη, ο αμέσως χαμηλότερος συνδετήριος που περιλαμβάνει τις δύο εισόδους στεγάζεται με δίριχτη στέγη και ο χαμηλότερος από τους τρεις, με τετράριχτες.
Η κατοικία κατασκευάσθηκε με συμβατικά υλικά και τεχνικές και με ορθολογική χρησιμοποίηση των διαθέσιμων οικονομικών πόρων, χωρίς περιττές σπατάλες σε ματαιόδοξες επιλογές πολυτελών υλικών.
