Το ιατρείο,ανήκει σε μια νέα ορθοδοντικό και τα περιστατικά του είναι κυρίως άτομα νέας ηλικίας: παιδιά και έφηβοι. Θελήσαμε λοιπόν, έναν χώρο σαφώς λειτουργικό, αλλά ταυτόχρονα ευχάριστο, ζεστό και “διασκεδαστικό”.

Το μικρό εμβαδόν του χώρου, μας οδήγησε στην επιλογή του ημιδιαφανούς και διαφανούς κρυστάλλου σαν βασικό υλικό του διαχωριστικού στοιχείου/κατασκευής μεταξύ των δύο κυρίων αιθουσών του ιατρείου,της αίθουσας αναμονής και του γραφείου/εξεταστηρίου, ώστε οι στενόμακροι αυτοί χώροι να αποκτήσουν όγκο,φωτεινότητα ,οπτικές φυγές και οπτική συνέχεια,χωρίς ωστόσο να καταργείται η ιδιωτικότητά τους.

Το διαχωριστικό,αποτελεί μια ξύλινη κατασκευή από δρυ και στις θέσεις όπου ήταν απαραίτητη η αδιαφάνεια,τα κρύσταλλα αντικαταστάθηκαν απο γκριζογάλαζες, λακαριστές επιφάνειες.

Η δρυς χρησιμοποιήθηκε και στα tailor made έπιπλα καθώς και σε διάφορες επιμέρους κατασκευές, όπως στις ποδιές των παραθύρων και το πασαμέντο.

Με τη χρήση του ξύλου θελήσαμε να δημιουργήσουμε ένα περισσότερο φιλικό και οικείο περιβάλλον ιατρείου, προσθέτοντας ένα θερμό στοιχείο,ανάμεσα στα στοιχεία του ιατρικού εξοπλισμού και το περισσότερο “αυστηρό” γκρίζο δάπεδο.

Οι τοίχοι διακοσμήθηκαν με τις ¨Εσπερίδες”, διακοσμητικές κατασκευές του Διονύση Τσάση (http://www.ttarchitects.gr/Dionysis_works/esperides/).